Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008




Είχα υποσχεθεί την ανάρτηση αυτών των φωτογραφιών...

Στην πρώτη φαίνονται ενήλικα δένδρα,(στο βάθος) "φυσικής" καλλιέργειας, δλδ φύτρωσαν και αναπτύχθηκαν χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, ενώ στις δύο επόμενες, "τεχνικής" δλδ με δενδροφύτευση, και είναι , ίσως, από τις πρώτες δενδροφυτεύσεις που έγιναν στην Αθήνα, έκτοτε ακολούθησαν πολλές ......

Δυστυχώς με τα ίδια λάθη......, από τις φώτο εύκολα συμπεραίνει κάποιος ότι δέν πρόκειται για δένδρα, αλλά για "σκελετούς" δένδρων, παρά το "νεαρόν" της ηλικίας τους, πολλά από τα οποία είναι έτοιμα προς κατάρρευση....(τα κατά τόπους κενά οφείλονται ακριβώς σε αυτόν τον λόγο, κάθε χρόνο όσα πέφτουν απομακρύνονται, από τους κηπουρούς ....φαίνονται άλλωστε , μεγεθύνοντας την φωτ/φία, οι χαμηλά κομμένοι κορμοί!)
Η 1η φώτο είναι από το άλσος Βείκου.
Οι 2η και 3η φωτ/φία είναι από το άλσος πίσω από τα κτήρια του Πρωτοδικείου Αθηνών της οδού Ευελπίδων.

Σημ: Οι φώτο είναι από κινητό και η ποιότητα μπάζει.....

14 σχόλια:

doctor είπε...

Έγραφα τόση ώρα και ξαφνικά κάτι πάτησα και χάθηκε η δημοσίευσή μου.

Οπότε συμφωνώ με τον Γιώργο!

Κάποιος μαλάκας μας έχει ξεριζώσει 5 φυτά από τον Σεπτέμβριο και μετά.
3 πικροδάφνες, μια λεβάντα και ένα δεντρολίβανο. Αν είναι δυνατόν...
Τέτοια ηλιθιότητα πια σε αυτόν τον κόσμο.

Επειδή τα πήρα στο κρανίο, έχω βάλει τις τευλευταίες δύο εβδομάδες 30 λιγούστρα (13 δίπλα στο πεζοδρόμιο, στο ύψος της πεζογέφυρας και λίγα μέτρα προς το αθλητικό κέντρο, 8 δίπλα στον πλάτανο, και τα υπόλοιπα στο σημείο 0-εκεί που ξεκινήσαμε).

Έβαλε και ο Μίλτος μερικά δίπλα στην δάφνη, είχα βάλει και εγώ γύρω στα 10-15 άλλα φυτά (δεν ξέρω πως τα λένε), και έβαλαν και οι φίλοι μας οι εθελοντές συνταξιούχοι μερικές καστανιές δίπλα σε μας και μια μεγάλη συκιά (1,5 μέτρο περίπου) κοντά στο πυροφυλάκιο.

Κάτι γίνεται, κάτι κινείται και οι τρελοί του δάσους ομορφαίνουν την πόλη!

doc

glam είπε...

Doc: Σχετικά με το κλέψιμο!
Νομίζω ότι η παλιά ιδέα (να αναρτήσουμε επιγραφές "ΠΡΟΣΟΧΗ φωλιές δηλητηριωδών φιδιών στην περιοχή, ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕΤΑ"
Ίσως είναι χρήσιμη!!
Καλά τα άλλα, αλλά να κλέψουν και τις πικροδάφνες;
Τι θα τις κάνουν;;

ΦΑΝΤΙ είπε...

Μήπως τις πέρασαν για δάφνες και τις έβαλαν σε καμιά φασολάδα;; :)

Μάλλον πρέπει να μπουν πινακίδες που να προειδοποιούν για τους κινδύνους των φυτών ... βλέπεις Doc πως οδηγείται κανείς άθελά του στην τρομοκρατία ... όταν έχει να αντιμετωπίσει φτώχεια και έλλειψη μόρφωσης;

glam είπε...

Κάτι... λείπει ..κάτι...λείπει...
Τώρα το κατάλαβα!!!!!!
"Η κακή κατάσταση των δένδρων (φ/τ 2&3) ωφείλετε στο ότι δεν υπάρχει ο ζωτικός χώρος που χρειάζονται για να αναπτυχθούν φυσιολογικά." (απόσταση μεταξύ των κορμών 2 – 3 μέτρα , για δε τα κλαδιά... άστο καλύτερα...)

Ανώνυμος είπε...

Pos paei me tin vroxi re paidia? Exo tin entiposi oti potizete kala to alsos ton teleuteo mina toulaxiston. Mia minri enimerosi mipos gia Stikxolmi kai Ko (isos kai kapou allou)?
Leonidas

doctor είπε...

Λέτε να έβαλε την πικροδάφνη στις φακές; Το εύχομαι, γιατί έχω να δω από τότε ξερίζωμα των φυτών μας!

glam, δεν είναι μόνο ο ζωτικός χώρος, αλλά και η μορφολογία του εδάφους.

Δημήτρη (Mirage), νομίζω ότι οι επιγραφές θα τραβήξουν την προσοχή κάποιων και δεν είναι ό,τι καλύτερο.
Εδώ και καιρό αμφιταλαντεύομαι στο αν πρέπει να βάλω ταμπέλες στα σημεία που περιποιούμαστε όπου θα αναφέρω την ύπαρξη της ομάδας καθώς και τους τρόπους δράσης για όσους το επιθυμούν.
Είμαι σίγουρος όμως ότι αυτές οι πινακίδες θα προσελκύσουν και ανεγκέφαλους και φοβάμαι για τα φυτά μας.
Εκεί καταντήσαμε...

doctor

doctor είπε...

Λεωνίδα από βροχές πάμε πάρα πολύ καλά.
Έχει πέσει πολύ νερό και το καλό είναι ότι βρέχει ωραία, ήρεμα και όχι απότομα. Έτσι όλο το νερό μένει και δεν χάνεται στον δρόμο.


Τα τελευταία Σάββατα φυτεύω λιγούστρα στην περιοχή του νεκρού πλάτανου.
Έχω βάλει αρκετά.
Το περασμένο Σάββατο γνώρισα και ένα ζευγάρι, γύρω στα 45-50, οι οποίοι με πληροφόρησαν ότι έβαλαν τα 3 πεύκα δίπλα στον πλάτανο την ημέρα της δεντροφύτευσης και ότι ήρθαν για να τα δούνε.
Είδα πάλι και τους φίλους μας τους συνταξιούχους που κλάδεψαν λίγο τα πεύκα και έβαλαν κάποια στηρίγματα.

Επίσης, συμπεριέλαβα στον χώρο δράσης και μια έκταση με 100 περίπου μικρά πεύκα, από αυτά που φυτεύτηκαν στην αναδάσωση του Σκάι.
Είχαν φυτευθεί λάθος, χωρίς μέριμνα για δημιουργία λακούβας προς συγκέντρωση του νερού της βροχής.
Τα διόρθωσα όλα. Η περιοχή βρίσκεται στο σημείο που τελειώνει η περίφραξη του άλσους, γύρω στα 150 μέτρα όπως ανεβαίνει κανείς από το σημείο μηδέν προς το πυροφυλάκιο. Μόλις τελειώνει η περίφραξη, αμέσως μετά, στα αριστερά υπάρχει αυτός ο χώρος.

Άλλα 100 πεύκα λοιπόν στην περιοχή ευθύνης μας.
Αν συνυπολογίσουμε και τα μεγάλα πεύκα στην αρχή του δρόμου, πρέπει να μιλάμε για συνολικά 400 -500δέντρα και φυτά που περιποιούμαστε.

doctor

Ανώνυμος είπε...

ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΙ ΧΑΙΡΕΤΩ ΑΠΟ ΚΩ.ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ.ΦΥΤΕΥΣΗ ΠΥΡΑΚΑΝΘΩΝ.ΑΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟΥΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΟΥΜΕ ΠΕΡΙΜΕΤΡΙΚΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΙΣΩΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΦΥΤΑ ΑΠ` ΤΟΥΣ ΜΑΚΡΥΧΕΡΗΔΕΣ.ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΕ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΥΤΟΥΣ ΛΟΓΩ ΑΓΚΑΘΙΩΝ.

ΜΙΛΤΟΣ



Γνωρίζετε ότι οι καρποί του Πυράκανθου τρώγονται από τα πουλιά κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όταν όλα τα άλλα είδη εδώδιμων καρπών έχουν εξαφανιστεί;


Πυράκανθος - Pyracantha coccinea

Πυράκανθος - Pyracantha coccinea

Πυράκανθος ονομάζεται ένα γένος φυτών, συνήθως ακανθωδών αειθαλών θάμνων, που ανήκουν στη οικογένεια των ροδοειδών (Rosaceae), ενδημικό φυτό της Ασίας και της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Ο Πυράκανθος (Firethorns) φυτεύεται ως καλλωπιστικός για τους ελκυστικούς, μικρούς σφαιρικούς καρπούς του, που μοιάζουν με μικροσκοπικά μήλα. Χρησιμοποιούνται επίσης σαν φράκτες και συχνά επάνω σε πέργκολες, (αφού εύκολα καθοδηγείται η ανάπτυξή προς την επιθυμητή κατεύθυνση, καλύπτοντας τοίχους και φράκτες). Έχουν μικρά ωοειδή φύλλα, που σχηματίζονται επάνω στους κοντούς μίσχους.

Ο Πυράκανθος (Pyracantha coccinea) είναι ένας θάμνος που το βασικό στοιχείο της ομορφιάς του οφείλεται στους λαμπερούς καρπούς του. Το όνομά του, προέρχεται από τη φλογερή λαμπρότητα των πορτοκαλιών, κόκκινων ή κίτρινων καρπών και των τραχιών αγκαθιών του, πάνω στα κλαδιά του. Την άνοιξη ο Πυράκανθος παράγει μυρωδάτες, διακοσμητικές συστάδες από λεπτά άσπρα λουλούδια. Οι καρποί ακολουθούν το φθινόπωρο και όπως συμβαίνει με το θάμνο Ναντίνα (nandina), διαρκούν συνήθως όλο το χειμώνα και περιστασιακά την άνοιξη.

Ο Πυράκανθος έχει πλήθος χρήσεων. Χρησιμοποιείται συχνά σε πέργκολες ή καθοδηγείται η ανάπτυξή του επάνω σε τοίχους. Με το κλάδεμα, ο Πυράκανθος σχηματίζει όμορφους θαμνώδεις φράχτες και αν μείνει ακούρευτος γίνεται ένα υπέροχο φυσικό εμπόδιο. Τα αιχμηρά αγκάθια των περισσότερων Πυράκανθων χρησιμεύουν σαν αποτρεπτικός παράγοντας ενάντια στους εισβολείς. (Αν και μερικά σύγχρονα υβρίδια δεν διαθέτουν αγκάθια). Μια ξεχωριστή ποικιλία, η "Lalandei", με την εντυπωσιακή κάθετη τάση ανάπτυξής της, θεωρείται συχνά αντιπροσωπευτικό δείγμα του φυτού πυράκανθου.

Ο Πυράκανθος αντέχει σε πολλά διαφορετικά είδη χώματος και προτιμά το ζεστό ήλιο ή τα ημισκιερά μέρη. Οι περισσότερες ποικιλίες είναι σκληραγωγημένες στις ζώνες 6-9, αλλά μερικές μπορούν επίσης να αναπτυχθούν στη ζώνη 5. Πρέπει να ποτίζονται απλόχερα κατά τη διάρκεια των ξηρών περιόδων και οι ρίζες πρέπει να προστατεύονται την άνοιξη με στρώμα από σαπισμένα φύλλα (για τη συγκράτηση της υγρασίας του εδάφους), προετοιμάζοντας το φυτό για τη θερινή θερμότητα.

Οι καρποί του Πυράκανθου είναι η πατάτα στον κόσμο των πουλιών. Οι καρποί του Πυράκανθου συνήθως τρώγονται από τα πουλιά κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όταν όλα τα άλλα είδη εδώδιμων καρπών έχουν εξαφανιστεί. Οι άφθονες ποσότητες καρπών που παράγονται από τον Πυράκανθο μπορούν να γίνουν αντικείμενο επιθυμίας για τα πουλιά, ειδικά τους κότσυφες, και δεν είναι ασυνήθιστο γι' αυτά, να γδύνουν ολόκληρα φυτά. Έχει διαπιστωθεί ότι τα πουλιά δεν είναι τόσο παθιασμένα με τις κίτρινες ποικιλίες. Τα πουλιά προσελκύονται επίσης από τα είδη που αναπτύσσονται στους τοίχους, σαν πιθανές περιοχές να στήσουν τη φωλιά τους μεταξύ των πυκνών, μπλεγμένων και κοντών κλαδίσκων των κλαδιών.

Είναι ο Πυράκανθος δηλητηριώδης; Αν και καμία συγκεκριμένη αναφορά δεν έχει γίνει για το είδος αυτό, ωστόσο ανήκει σε ένα γένος όπου τα περισσότερα φυτά, αν όχι όλα, παράγουν υδροκυάνιο, ένα δηλητήριο που δίνει στα αμύγδαλα τη χαρακτηριστική γεύση τους. Αυτή η τοξίνη βρίσκεται κυρίως στα φύλλα και το σπόρο και ανιχνεύεται εύκολα από την πικρή γεύση της. Είναι συνήθως παρούσα σε πολύ μικρή ποσότητα για να κάνει οποιαδήποτε ζημιά, αλλά οποιοσδήποτε πολύ πικρός σπόρος ή φρούτο είναι καλύτερο να μη φαγωθεί. Σε μικρές ποσότητες, το υδροκυάνιο έχει αποδειχθεί ότι τονώνει την αναπνοή και βελτιώνει την πέψη. Θεωρείται επίσης ωφέλιμο στη θεραπεία του καρκίνου. Υπερβολικές, όμως, ποσότητες μπορεί να προκαλέσουν αναπνευστική ανεπάρκεια ή ακόμη και θάνατο.

Άλλες αναφορές λένε ότι πρόκειται περί μύθου, ότι οι καρποί του πυράκανθου είναι δηλητηριώδεις. Στην πραγματικότητα οι καρποί του πυράκανθου είναι εδώδιμοι και πολλοί κηπουροί κάνουν ζελέ πυράκανθου για να τον απολαύσουν μαζί με τα μπισκότα τους. Ορίστε και μια συνταγή για του λόγου το αληθές:

Για να πάρουμε το χυμό του, βράζουμε μισό κιλό καρπούς πυράκανθου με 3/4 φλιτζανιού νερό για ένα λεπτό. Σουρώνουμε με ένα καθαρό πανί. Στο χυμό ενός φλιτζανιού, προσθέτουμε ένα κουταλάκι του γλυκού χυμό λεμονιού και μια συσκευασία πηκτίνης σε σκόνη. Το βάζουμε να βράσει. Προσθέτουμε 3/4 φλιτζανιού ζάχαρη και συνεχίζουμε το βράσιμο για ένα λεπτό, ανακατώνοντας συνεχώς. Το ρίχνουμε σε ζεστά, αποστειρωμένα βάζα.

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΣΗΚΩΘΕΙ ΛΙΓΟ...ΤΟ ΗΘΙΚΟ.ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ;ΙΣΩΣ ΕΤΣΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΙΝΗΤΡΟ ΝΑ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΓΕΡΑΣΟΥΜΕ...
ΜΙΛΤΟΣ



Γνωρίζετε ότι το ελληνικό πυξάρι θεωρείται ότι έχει διεγερτικές ιδιότητες κι ενδεχομένως να είναι ένα είδος φυτικού βιάγκρα;


Πυξάρι - Buxus sempervirens
Πυξάρι - Buxus sempervirens
Αυτή η ομάδα αποτελείται από τριάντα ανθεκτικούς και τρυφερούς πάντα πράσινους θάμνους και μικρά δέντρα. Το πυξάρι είναι γέννημα-θρέμμα της Ευρώπης και της Ασίας. Εξαιτίας της κομψής του εμφάνισης, το πυξάρι προτιμάται να φυτεύεται ως φράχτης, ή για να οριοθετήσει μονοπάτια και παρτέρια ή στη φυτογλυπτική ως διακοσμητικό κήπου. Το πυξάρι παράγει αρσενικά και θηλυκά λουλούδια στο ίδιο φυτό, αν και δεν είναι κάποιας ιδιαίτερης ομορφιάς αφού είναι μικρά και μουντά. Τα φύλλα είναι σκληρά και αντικρυστά φυτρωμένα σε καθε κλαδί. Το ξύλο του φυτού είναι βαρύ και κίτρινο στο χρώμα.
Το πυξάρι είναι ένα αειθαλές φυτό πολλαπλών χρήσεων με μεγάλη ποικιλία στη μορφή και στα μεγέθη του. Είναι ο "αριστοκράτης" των φυτών. Το λατινικό όνομα Buxus sempervirens δόθηκε στο πυξάρι από τον Σουηδό βοτανολόγο Κάρολο Λινναίο (Carolus Linnaeus) το 1753. Buxus σημαίνει "κιβώτιο-κουτί" και sempervirens σημαίνει "αειθαλής". Εχουν προσδιοριστεί περισσότερες από 200 ποικιλίες πυξαριού.

Η προέλευση του πυξαριού χρονολογείται πολύ πριν από τη βιβλική εποχή. Εχουν ανακαλυφθεί απολιθωμένα φύλλα και καρποί πυξαριού που χρονολογούν 22 ½ εκατομμύρια χρόνια πριν. Στην Ελλάδα του πρώτου αιώνα π.Χ., οι κήποι στις κατοικίες πολλών εύπορων Ρωμαίων ήταν διακοσμημένοι με καλλιεργούμενες ποικιλίες πυξαριού. Τα φυτά συχνά διαμορφώνονταν σε "φυτικά γλυπτά", αφού κλαδεύονταν για να σχηματίσουν διάφορες φόρμες.

Στην Αγγλία έχουν βρεθεί ίχνη γύρης από πυξάρι σε ξυλάνθρακα που χρονολογείται από το 2000 π.Χ. Το πρωτογενές πυξάρι εξαλείφθηκε εξολοκλήρου από την εποχή των παγετώνων. Οι Ρωμαίοι χρεώνονται την επαναφορά του πυξαριού στην Αγγλία. Από τότε, το πυξάρι έχει εγκλιματιστεί σε αρκετές περιοχές της Αγγλίας.

Το ξύλο του πυξαριού χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης. Είναι σφιχτό, με απαλά "νερά" (κυματοειδείς αποχρώσεις), ανθεκτικό, ομοιόμορφο, έχει μεγάλη ελαστικότητα και όταν στεγνώσει παρουσιάζει ελάχιστη συρρίκνωση. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν για να κατασκευάσουν όμορφες μπιζουτιέρες, χτένες, ξύλινα διακοσμητικά με ένθετες ψηφίδες (μαρκετερί), γλυπτά στολίδια, εργαλεία, πλακέτες, και αυλούς. Στην Αγγλία ήταν επιλεγόμενο ξύλο για την κατασκευή αργαλειών.

Στη Βόρεια Αμερική πιστεύεται ότι το πυξάρι φυτεύτηκε για πρώτη φορά σε μια φυτεία, στο νησί Long Island, το 1652. Υπάρχουν πολλές κλασικές φυτείες πυξαριού στους αποικιακούς κήπους.

Το πυξάρι ήταν και παραμένει το α και το ω στις εγκαταστάσεις των κήπων. Χρησιμοποιείται για να γεμίσει τα κενά διαστήματα των κήπων ή να οριοθετήσει χώρους, όπως τα μονοπάτια, τις περιοχές των πόρτων, τα παρτέρια, τους κήπους των τριανταφύλλων ή και στους πλεκτούς κήπους. Η κηπογλυπτική είναι μια άλλη χρήση για το πυξάρι. Οι διάφορες μορφές παίζουν διακοσμητικό ρόλο στους κήπους.
Στο μικροσκόπιο αμερικανικής ερευνητικής εταιρείας βρίσκεται το ελληνικό πυξάρι, καθώς θεωρείται ότι έχει διεγερτικές ιδιότητες κι ενδεχομένως να είναι ένα είδος… φυτικού βιάγκρα.

Kάτω από ειδική επεξεργασία (έχει τοξικότητα), τα συστατικά του ευρύτατα διαδεδομένου στην ορεινή Eλλάδα αειθαλούς θάμνου με τα σκληρά φύλλα και τα πολύ μικρά κιτρινωπά άνθη, που τα τελευταία χρόνια μπήκε στις αυλές ως καλλωπιστικό φυτό, έχει διαπιστωθεί ότι βοηθούν στην κυκλοφορία του αίματος και οι εκπρόσωποι της εταιρείας έχουν έρθει σε επαφή με εκπροσώπους του Bαλκανικού Bοτανικού Kήπου Kρουσσίων Kιλκίς (BBKK) όπου φιλοξενείται μεγάλο μέρος του γενετικού υλικού της ελληνικής χλωρίδας για να το αξιοποιήσουν.

Ανώνυμος είπε...

ΤΟ ΝΕΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΦΥΤΕΨΤΕ ΠΥΞΑΡΙΑ ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ!
ΜΙΛΤΟΣ

Ανώνυμος είπε...

Euxaristo gia tin enimerosi Dimitri. Milto den pezese me tis ideees sou...
Leonidas

glam είπε...

Κατά την Κυριακάτικη επίσκεψη, αφού θαύμασα τα έργα του αεικίνητου doc. (δεν παίζεσαι λέμε!) μέτρησα και την απόσταση που πρέπει να έχουν μεταξύ τους δυο πεύκα , για να αναπτυχθούν πλήρως , από κορμό σε κορμό: 8 έως 10 μέτρα!!

Doc: Τα δενδράκια πάνω από την περίφραξη , έχω την γνώμη, ότι δύσκολα θα επιβιώσουν το καλοκαίρι, ιδιαίτερα πετρώδες έδαφος,, βέβαια η ελπίδα πάντα υπάρχει .... ακόμη και για τον πλάτανο!

Ανώνυμος είπε...

TRAGIKO!!!!

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=978404

alitheia? pote tha erthei i seira tou dikou mas alsous sto Galatsi?

doctor είπε...

Μίλτο, ωραία πράγματα προτείνεις! Μπράβο.

***

glam, τα πεύκα θα επιβιώσουν διότι ...θα τα ποτίζουμε!

***

Λεωνίδα, ο Κακλαμάνης έχει βαλθεί να κάνει την Αθήνα πιο άσχημη κι απ'τον ίδιο...

Ο γνωστός μαλάκας χτύπησε πάλι. Ξερίζωσε ένα λιγούστρο, από αυτά που βρίσκονται δίπλα στην Βεϊκου, στο ύψος της πεζογέφυρας.
Δεν θα τον πιάσω, που θα μου πάει;;;