Ο «ΦΤΩΧΟΣ ΣΥΓΓΕΝΗΣ»
Αν δεις την περιοχή από ψηλά, το Αλσος Βεΐκου είναι ένα μικρό καταπράσινο τμήμα μιας μεγάλης «αλάνας», η οποία βρίσκεται ανάμεσα στα σύνορα Γαλατσίου, Νέας Ιωνίας και Φιλοθέης.
Η «αλάνα» είναι ό,τι απέμεινε αδόμητο από το λεγόμενο «κτήμα Βεΐκου», που καταλαμβάνει έκταση περίπου 4.000 στρεμμάτων. Η αντίθεση ανάμεσα στο άλσος και τις γειτονικές του περιοχές (στις οποίες ανεγέρθηκαν τα τελευταία χρόνια και δύο σχολεία) είναι έντονη.
Η έκταση είναι την τελευταία δεκαετία στο επίκεντρο δικαστικών διαμαχών για το δασικό ή μη χαρακτήρα της.
Η έκταση είναι την τελευταία δεκαετία στο επίκεντρο δικαστικών διαμαχών για το δασικό ή μη χαρακτήρα της.
Το 1934 το υπουργείο Γεωργίας εξέδωσε μια απόφαση (αρ. 108424) για αναδάσωση τμήματος της Αττικής, στην οποία αναφέρεται ότι η περιοχή «αποτελείτο πριν από την καταστροφή και υποβάθμιση της δασικής βλάστησης από πευκοδάσος, το οποίο υποβαθμίστηκε και τείνει να εξαφανιστεί».
Σε έγγραφο της Επιθεώρησης Δασών Αθηνών (14.11.1968) το ήμισυ της περιοχής χαρακτηρίζεται γεωργικό.
Στις 6.9.1994 ο νομάρχης Αθηνών κήρυξε τμήμα της περιοχής αναδασωτέο, σε έκταση 284 στρεμμάτων».
Μέρος αυτής της έκτασης και συγκεκριμένα 189 στρέμματα κηρύχθηκαν αναδασωτέα (22.10.1999) από την Επιθεώρηση Δασών Αθηνών.
Οι δικαστικές διαμάχες ξεκίνησαν το 1994, όταν 39 άνθρωποι που φέρονταν ως ιδιοκτήτες οικοπέδων στην περιοχή προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας ενάντια στην απόφαση του νομάρχη· η προσφυγή τους όμως απορρίφθηκε το 2000 (απόφαση αρ. 1968/2000).
Οι δικαστικές διαμάχες ξεκίνησαν το 1994, όταν 39 άνθρωποι που φέρονταν ως ιδιοκτήτες οικοπέδων στην περιοχή προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας ενάντια στην απόφαση του νομάρχη· η προσφυγή τους όμως απορρίφθηκε το 2000 (απόφαση αρ. 1968/2000).
Αλλες αποφάσεις δικαστηρίων αναγνώρισαν, κατά περίπτωση, ότι ορισμένα οικόπεδα στην ευρύτερη περιοχή του κτήματος Βεΐκου δεν αποτελούσαν δάσος, αλλά ιδιωτικά ακίνητα.
Ο μόνος που δεν χρειάστηκε δικαστικές αποφάσεις ήταν φυσικά... η ελληνική Πολιτεία, η οποία χωροθέτησε το κλειστό Ολυμπιακό γήπεδο του πιγκ πογκ στο ελεύθερο τμήμα του κτήματος, κοντά στις εγκαταστάσεις της ΕΥΔΑΠ (γνωστές στην περιοχή με το παλαιότερο όνομά τους, δηλαδή ΟΥΛΕΝ).
Ο μόνος που δεν χρειάστηκε δικαστικές αποφάσεις ήταν φυσικά... η ελληνική Πολιτεία, η οποία χωροθέτησε το κλειστό Ολυμπιακό γήπεδο του πιγκ πογκ στο ελεύθερο τμήμα του κτήματος, κοντά στις εγκαταστάσεις της ΕΥΔΑΠ (γνωστές στην περιοχή με το παλαιότερο όνομά τους, δηλαδή ΟΥΛΕΝ).
Μετά τους Αγώνες το κτίριο ενοικιάστηκε από την Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε. για να μετατραπεί σε εμπορικό κέντρο, εξέλιξη με την οποία διαφωνούν έντονα φορείς της περιοχής, που εκτιμούν ότι η δημιουργία εμπορικού κέντρου είναι αντίθετη με το χαρακτήρα του κτήματος και θα επιβαρύνει την περιοχή.
Σε όποιον επισκεφθεί την περιοχή, πάντως, η διαφορά του άλσους με την υπόλοιπη, εγκαταλελειμμένη περιοχή είναι περισσότερο από οφθαλμοφανής...
http://www.kathimerini.gr/4Dcgi/4dcgi/_w_articles_kathcommon_8_09/07/2007_1286747
http://www.kathimerini.gr/4Dcgi/4dcgi/_w_articles_kathcommon_8_09/07/2007_1286747
