Σε πρώτο πλάνο η "μασκότ" της ομάδας!
Η γιούκα που φυτέψαμε συμβολικά σήμερα.
Κάθε φορά και ένα σημαντικό βήμα.
Ανάμεσα στη δουλειά, στα διαλείμματα, οι απαραίτητες συζητήσεις για τις περεταίρω δράσεις, για το "τι μέλλει γενέσθαι".
Ο αρχικός αυτοσχεδιασμός μετατρέπεται σταδιακά σε προγραμματισμό.
Οι ιδέες πολλές, οι σκέψεις ακόμη περισσότερες, πάντα στα όρια του εφικτού και του ανθρωπίνως δυνατού.
Δεν πάμε να σώσουμε τον κόσμο, αλλά μια γωνιά του.
Και μπορούμε.
Δεν είμαστε υπερήφανοι γι' αυτό που κάνουμε αλλά υποχρεωμένοι, απέναντι στην φύση η οποία μας χρειάζεται όλους.
Όλους όσους πιστεύουμε ότι η μόνη λύση στην αναλγησία και την αδιαφορία είναι η δράση μας και όχι η μεμψιμοιρία και η απόδοση ευθυνών στους άλλους, λες και εμείς δεν ανήκουμε στην κοινωνία.
Δεν είναι οργή που θα ξεθυμάνει.
Αν ήταν θα το είχε κάνει.
Είναι αγάπη για το περιβάλλον, για τη φύση.
Κάτι που στις πολιτισμένες χώρες θεωρείται αυτονόητο, εδώ καθίσταται ζητούμενο.
Και γραφικό...
Συνεχίζουμε!
doctor